วัดโพง

            ตั้งอยู่ในเขตสวนสาธารณะบึงพระรามในปัจจุบัน ไม่ปรากฎหลักฐานทางด้านเอกสารเกี่ยวกับประวัติการสร้าง ในประชุมพงศาวดาร เล่ม 37  เรื่องกรุงเก่า ซึ่งเรียบเรียงโดย พระยาโบราณบุรานุรักษ์ เมื่อ ร.ศ. 126 ได้บรรยายไว้ว่าในบริเวณหน้าวัดโพงนั้นมีร้านชำไทยมอญ และเป็นตลาดขายเครื่องทองเหลืองขนาดใหญ่ในสมัยกรุงศรีอยุธยา

             ภายในวัดประกอบด้วยเจดีย์ประธานซึ่งเป็นเจดีย์ทรงปราสาทยอดระฆัง วิหาร และเจดีย์ราย อยู่ภายในเขตกำแพงแก้ว ถัดออกมาเป็นคูน้ำและส่วนของบึงพระราม ทำให้วัดเสมือนตั้งอยู่บนเกาะที่มีคูน้ำล้อมรอบ สถาปัตยกรรมภายในวัดได้รับการบูรณะแล้วเมื่อ พ.ศ. 2538 จากผลการศึกษาเปรียบเทียบข้อมูลที่ได้จากการดำเนินการขุดค้น-ขุดแต่งโบราณสถานวัดโพง รวมทั้งผลการศึกษาลวดลายปูนปั้นประดับองค์เจดีย์ พบว่าโบราณสถานวัดโพงได้รับการสร้างขึ้นในสมัยอยุธยาตอนต้นและได้รับการบูรณะปฏิสังขรณ์มาโดยตลอดจนถึงในสมัยอยุธยาตอนปลาย