ศิลาจารึก

ชิ้นส่วนประกอบอาคารหินทรายแดงซึ่งพบจารึกดอนเมืองเตย

          ทำด้วยศิลาทรายสีแดงมีขนาดความยาวประมาณ 210 เซนติเมตร กว้างประมาณ 100 เซนติเมตร หนาประมาณ 36 เซนติเมตร มีตัวอักษรจารึกทั้งหมด 4 บรรทัด เป็นอักษรปัลลวะ ภาษาสันสกฤต ใจความว่า

“พระศรีมารประวรเสนะ ได้เป็นใหญ่ในเมืองสังขปุระโดยรอบ แม้พระโอรสของพระองค์ก็ได้เป็นโกรญ...

บุตรีของพระโกรญจพาหุ คนที่สิบสอง ก็ได้เป็นผู้มีอำนาจ พระอนุชาของบุคคลเหล่านั้นมีนามว่าศรีมานุญชุลี

เพราะมีความปรารถนาในธรรม พระผู้เป็นเช่นเดียวกับพราหมณ์ จึงได้รับขนานนามที่สัมพันธ์กับชคัทธรรม ว่า ศรีธรรมเสนะ

เพราะเหตุนั้นพระนางเมื่อประกาศทุรเมาลี อันเป็นมาลัยแห่งความภักดีสูงสุด จึงได้สร้างลิงคโลกที่พระนางเคารพบูชาไว้ในที่นี้”